Hoe wijn leren kennen

We raden het Worlds Atlas of Wine van Hugh Johnson en Jancis Robinson ten zeerste aan. Het is een lezing van 400 pagina's en een zeer veralgemenend werk dat een beetje van alles bestrijkt. Het kost ongeveer 500 kr., maar het wordt veel heerlijke uren lezen.

Een andere echte traktatie is het encyclopedische meesterwerk The Oxford Companion to Wine van Jancis Robinson.
Zodra je het leerboek hebt neergelegd, is het tijd om wat dieper te graven. Bijvoorbeeld in wijkspecifieke werken zoals het boek van Søren Frank over Barolo, het boek van Niels Lillelund over de Rhônevallei en in het bijzonder En Duft af Champagne van Richard Juhlin.

Als je inspiratie wilt opdoen door tijdschriften te lezen, is het moeilijk om bij de Deense tijdschriften te blijven. Natuurlijk krijgen we Gastro en Smag og Behag, die allebei uitstekende stukken over wijn schrijven, maar het gaat niet alleen om wijn.

Speciale Deense tijdschriften over wijn zijn zeldzaam, en ze komen meestal tot stand en breken met tussenpozen van ongeveer vijf jaar. Er is nu echter een nieuw kind in de buurt en het ziet er vrij goed uit voor Din Vinguide. Het echte vuurtoren van de wereld van Deense wijntijdschriften is Vinbladet uit 1992. Het heeft een hoge professionele standaard op de droge rand. Absoluut iets voor de dorstigste nerd.

De traditioneel grote wijnproducerende landen hebben veel goede wijnmagazines, maar om het grote publiek te bedienen, willen we de Engelstalige tijdschriften hier benadrukken. American Wine Spectator is een van de grote jongens. Hoge kwaliteit, een heerlijke lay-out en een voorkeur voor Amerikaanse wijnen en de stijl die vaak wordt geassocieerd met overzeese wijnen.

Aan de andere kant van het smaakspectrum hebben we de English Decanter, die ook een hoge professionele standaard en een mooie lay-out kan hebben. Hier gaat de smaakvoorkeur meer naar de traditioneel Europese.